De meesten van ons hebben het grote transformatie moment (en het einde van de Maya kalender) van 21 december 2012 overleefd. (Geldt dat niet voor jou, dan ben je hoogstwaarschijnlijk met andere dingen bezig dan met deze blog lezen). De wereld is niet vergaan en het leven lijkt min of meer in oude sporen verder te gaan. Inmiddels zijn wij aangeland in 2013.
Dus, weer een nieuw jaar met de bijbehorende Nieuwjaarsbeloftes. Vaak beginnen we vol enthousiasme: Dit jaar ga ik het anders doen! NU ga ik echt minder eten / meer sporten / minder werken / vaker nee zeggen / …… (vul hier je eigen voornemen in). Mijn voornemen – dit jaar ga ik echt heel trouw mijn Chi Neng Qi Gong oefeningen en meridiaanstrekkingen elke dag doen. Ja hoor, is goed meisje…
Een paar weken, of uiterlijk een maand later… De impuls is voorbij, de routine sluipt er in, de motivatie hapert, onze wilskracht wordt zwakker. Voordat we het weten zijn we weer terug bij af. Zelf heb ik mijn oefeningen exact 5 keer gedaan in de afgelopen 10 dagen. Er is wel altijd een excuus…eerst was er familiebezoek, daarna moest ik uitrusten en nu ben ik te druk met werken. Komt dit enigszins bekend voor?
Hoe komt het toch, dat wij zo vaak beginnen aan een proces, maar niet in staat zijn dit te voltooien?
Als wij het Enneagram nemen als model, bestaat elk proces uit negen hoofdfasen. Hier als voorbeeld – het maken van chocoladetaart. "De cirkel van het enneagram staat voor het verloop in lineaire tijd: (9 fragiele harmonie) Er komt visite (1 willen, intentie) en je besluit om en chocoladetaart te maken. Je kijkt even wat je nog in huis hebt (2 inspanning) en je haalt daarna de boodschappen (3 impuls van buiten, actie). Je kneedt het deeg (4 creatie, verfijning) en zet de taart in de oven (5 transformatie). Als de taart gaar is (6 feedback) haal je deze uit de oven. Je kunt de taart nog wat opsieren (7 innovatie, manifestatie), en je laat je waarderen voor het behaalde resultaat (8 controle, genieten). Tenslotte geef je de taart aan de visite (9 harmonie)." *
Nou, dat is best te overzien. Waar wij doorgaans niet stil bij staan, is dat er 36 (!) momenten zijn waar het proces kan haperen of stagneren. Je moet het enneagram namelijk drie keer doorlopen via de binnenlijnen om een proces te voltooien. Dan wordt het al snel minder overzichtelijk.
Meestal hebben wij een aantal ‘favoriete’ momenten waar wij struikelen in het proces. De een haakt af als de planningsfase voorbij is en het ‘echte werk’ begint en begint dan opnieuw met hetzelfde of een ander project. De ander komt wel tot manifestatie, maar vergeet om te genieten en rust te nemen en gaat direct verder ‘met nog iets leuks’.
Hoe zit het met mijn oefendilemma? Even snel uittesten – ik haak in dit proces af in fase 4 op het struikelpunt nummer VI, het punt dat overeenkomt met het astrologische teken Maagd. Ik blijf dus in de analyse hangen en erover praten wat ik allemaal moet doen plaats van gewoon ‘naar buiten te treden’. Nou…nee… dat komt dus totaal niet bekend voor…
Gelukkig zijn er energetische middelen die ik in kan nemen om mij te helpen – in dit geval het StarSign middel Valeriaan. En in de beschrijving vind ik o.a. het volgende stuk: “Er ontstaat een behoefte om praktiserend te worden…om te gaan handelen…om 6 uur opstaan om oefeningen te gaan doen, mediteren, weer monnik worden met een doel”. Puur toeval, natuurlijk…
Ja, de Valeriaan gaat erin. En ik ben weer vastbesloten om mijn Nieuwjaarsbelofte aan mezelf nu wel na te komen… (dan kun je je wel afvragen welk ‘ikje’ aan het woord is deze keer, maar dat is weer een ander blog...)
* Met dank aan ‘Enneagram en Astrologie’ door Rob de Best en Wout Hendrickx – hoewel het daar over appeltaart ging, komt het procesmatig wel op hetzelfde neer.
Dus, weer een nieuw jaar met de bijbehorende Nieuwjaarsbeloftes. Vaak beginnen we vol enthousiasme: Dit jaar ga ik het anders doen! NU ga ik echt minder eten / meer sporten / minder werken / vaker nee zeggen / …… (vul hier je eigen voornemen in). Mijn voornemen – dit jaar ga ik echt heel trouw mijn Chi Neng Qi Gong oefeningen en meridiaanstrekkingen elke dag doen. Ja hoor, is goed meisje…
Een paar weken, of uiterlijk een maand later… De impuls is voorbij, de routine sluipt er in, de motivatie hapert, onze wilskracht wordt zwakker. Voordat we het weten zijn we weer terug bij af. Zelf heb ik mijn oefeningen exact 5 keer gedaan in de afgelopen 10 dagen. Er is wel altijd een excuus…eerst was er familiebezoek, daarna moest ik uitrusten en nu ben ik te druk met werken. Komt dit enigszins bekend voor?
Hoe komt het toch, dat wij zo vaak beginnen aan een proces, maar niet in staat zijn dit te voltooien?
Als wij het Enneagram nemen als model, bestaat elk proces uit negen hoofdfasen. Hier als voorbeeld – het maken van chocoladetaart. "De cirkel van het enneagram staat voor het verloop in lineaire tijd: (9 fragiele harmonie) Er komt visite (1 willen, intentie) en je besluit om en chocoladetaart te maken. Je kijkt even wat je nog in huis hebt (2 inspanning) en je haalt daarna de boodschappen (3 impuls van buiten, actie). Je kneedt het deeg (4 creatie, verfijning) en zet de taart in de oven (5 transformatie). Als de taart gaar is (6 feedback) haal je deze uit de oven. Je kunt de taart nog wat opsieren (7 innovatie, manifestatie), en je laat je waarderen voor het behaalde resultaat (8 controle, genieten). Tenslotte geef je de taart aan de visite (9 harmonie)." *
Nou, dat is best te overzien. Waar wij doorgaans niet stil bij staan, is dat er 36 (!) momenten zijn waar het proces kan haperen of stagneren. Je moet het enneagram namelijk drie keer doorlopen via de binnenlijnen om een proces te voltooien. Dan wordt het al snel minder overzichtelijk.
Meestal hebben wij een aantal ‘favoriete’ momenten waar wij struikelen in het proces. De een haakt af als de planningsfase voorbij is en het ‘echte werk’ begint en begint dan opnieuw met hetzelfde of een ander project. De ander komt wel tot manifestatie, maar vergeet om te genieten en rust te nemen en gaat direct verder ‘met nog iets leuks’.
Hoe zit het met mijn oefendilemma? Even snel uittesten – ik haak in dit proces af in fase 4 op het struikelpunt nummer VI, het punt dat overeenkomt met het astrologische teken Maagd. Ik blijf dus in de analyse hangen en erover praten wat ik allemaal moet doen plaats van gewoon ‘naar buiten te treden’. Nou…nee… dat komt dus totaal niet bekend voor…
Gelukkig zijn er energetische middelen die ik in kan nemen om mij te helpen – in dit geval het StarSign middel Valeriaan. En in de beschrijving vind ik o.a. het volgende stuk: “Er ontstaat een behoefte om praktiserend te worden…om te gaan handelen…om 6 uur opstaan om oefeningen te gaan doen, mediteren, weer monnik worden met een doel”. Puur toeval, natuurlijk…
Ja, de Valeriaan gaat erin. En ik ben weer vastbesloten om mijn Nieuwjaarsbelofte aan mezelf nu wel na te komen… (dan kun je je wel afvragen welk ‘ikje’ aan het woord is deze keer, maar dat is weer een ander blog...)
* Met dank aan ‘Enneagram en Astrologie’ door Rob de Best en Wout Hendrickx – hoewel het daar over appeltaart ging, komt het procesmatig wel op hetzelfde neer.
RSS Feed
