Niet eens zo heel erg lang geleden op een doodgewone dag: 
- Je kunt maar beter accepteren dat je hooggevoelig bent en jezelf daarin serieus nemen.
Ik voelde een passief-agressief ikje naar voren stappen. 
- O ja? Moet ik dat? Dat bepaal ik zelf wel.
  (Even raden welke enneatype aan het woord was…)

HSP, hoogsensitief, hooggevoelig …Wat heb ik toch een hekel aan dat label gehad! Echt om braakneigingen van te krijgen. Weer zo’n stom modewoord. Ineens is iedereen weer zoooo gevoelig. 
Een stoer ikje dat naar voren kwam: 
- Stelletje aanstellers, die het gewone leven gewoon niet aankunnen. In die categorie wil ik in ieder geval BESLIST NIET horen. 
En dat was ook niet zo. Ik begreep niets van gevoelens. Dus kon ik ook niet hooggevoelig zijn. Toch?

Een ander ikje was best een beetje jaloers: 
- Hoe moet het niet zijn om meer te kunnen waarnemen? Om meer te kunnen voelen dan dat wat voor de hand ligt?
Altijd ook geïnteresseerd in het verborgene. Zou het toch echt zijn of niet? De wetenschapper in mij was geprikkeld.

Apart hoe zo’n reisje dan gaat. Als baby volledig open, gevoelig en ontvankelijk, één met elke impressie en emotie die voorbij kwam. Langzaam sluit het systeem zich af. Omdat het nodig is. Om de pijn van afgescheidenheid maar niet te hoeven voelen. In dit specifieke geval in een toestand belanden waar alle impulsen min of meer exclusief binnenkwamen via het hoofd. Of helemaal eruit gaan. 

Voel jij de sfeer in dit gebouw? Voel jij de wisseling van de seizoenen in je lijf? Voel je hoe veel verdriet hij met zich meedraagt? Voel jij je eigen linker kleine teen? Voel jij de woede opborrelen vanuit je zonnevlecht? Eerst even denken hoor…Voel ik dat? Ik weet het niet. Het zal wel niet? Hoe doe je dat eigenlijk – voelen?

Fast Forward naar de tegenwoordige tijd. Nog zo’n doodgewone dag.
En de impulsen komen binnen via alle zintuigen en de verschillende centra hebben allemaal een drukke agenda. Hoofd, Hart, Beweging, Instinctief. De verwerking van alle sensaties en impressies valt echt niet altijd mee. Regelmatig het gevoel alsof ik overspoeld raak door informatie. Geuren, geluiden, fel licht, het weer, straling, emoties van mensen om me heen, het subtielere (en soms helemaal niet subtiele) trekken en duwen van de zon, maan en planeten… noem maar op. Het is al gauw te veel. 

Alleen in mijn hoofd leven voelde niet goed. Dus openen, alles binnen laten. Alles openen, alles voelen. Weer een worden met de omgeving.
Nu vraag ik me af of ik niet te open ben. Want als mijn systeem de impulsen niet kan verwerken, vertaalt dat zich regelmatig in diverse lichamelijke klachten (hoofdpijn, spierspanningen, moeheid enz).

Alsof ‘ik’ dat in de hand zou hebben. Even aanzetten, dan weer uitzetten. Dacht het niet. Het systeem, het proces, het leven van een mens ontwikkelt zich volgens logica en wetten die wij niet in de hand hebben. Of ik heb dat in ieder geval niet. Ik kan niet kiezen om me af te sluiten. Ik kan niet kiezen om me te openen. Het gebeurt of het gebeurt niet.

Wellicht heb ik nog steeds de illusie dat ik er een beetje controle op kan uitoefenen. Waarschijnlijk heb ik dat ook nodig om een beetje geestelijk gezond te blijven.

Dat ikje heeft een gevoel dat het wel belangrijk is dat ik goed voor mezelf zorg. Dat ik, voor zo ver mogelijk, hele drukke locaties, mensen, en situaties probeer te vermijden. Dat ik even een time-out neem als ik voel dat ik die nodig heb. Even dat moment neem, en op een verjaardagsfeestje een paar minuten extra in die rustige badkamer blijf zitten. Soms extra bescherming bij me draag in de vorm van kristallen, middelen of iets anders. De natuur in gaan, alleen, de rust inademen. En vooral, dat ik steeds weer terug in mijn lichaam kom en steeds langer erin blijf, ongeacht de sensaties, impressies en gevoelens die erin zitten… of erdoorheen gaan.

En de wetenschapper…? Concludeert voorlopig:
… dat hooggevoeligheid bestaat, ongeacht welke label je er op plakt.
… dat geslotenheid of gevoelige openheid geen onveranderlijk gegeven is.
… dat het wel handig is als het (fysieke) systeem de tijd en ruimte krijgt om te leren omgaan met prikkels en nieuwe informatie (en dat het best even mag duren).
… dat het verborgene echt is, en dat er nog veel meer valt te ontdekken.

Het Aarde element staat nog steeds in focus. Vorige week heb ik verteld over de relatie tussen lichaamsbewustzijn, denken en bezorgdheid. Vandaag wil ik de fysieke functies van het Aarde element in het lichaam verder uitdiepen. Even ter herinnering: het Aarde element correspondeert in het lichaam met de organen Milt en Maag, de spieren of het vlees als weefsel, de zoete smaak en de mond als zintuig.

In de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCG) controleert het Aarde element de hele spijsvertering. De spijsvertering begint in de mond, het zintuig van Aarde. Als baby maken wij contact met de buitenwereld via de mond, en ontvangen wij ons gevoel van veiligheid vaak via het opnemen van voeding. Psychologisch gezien kan men (voor een deel) blijven hangen in deze orale fase. Dit kan zich o.a. uiten als diverse eetverslavingen. Maar ook de zuigende beweging en het gevoel bij het roken houdt vaak verband met een Aarde. Daarnaast kan een Aarde disbalans mondproblemen veroorzaken: denk aan bloedend tandvlees of aften.

De organen Milt en Maag horen ook bij het Aarde element. De belangrijkste functie van deze organen is de zogenaamde transport en transformatie. De Milt en de Maag zetten voeding om in Qi, Bloed en Vloeistoffen en verspreiden deze door het lichaam.

Een zwakke Milt- of Maag-Qi kan resulteren in: gebrek aan eetlust, vermoeidheid na het eten, gespannen buik na de maaltijd, buikpijn of problemen met de stoelgang (constipatie of juist losse ontlasting). Ook kan er sprake zijn van lichamelijke vermoeidheid (vooral in de ochtend) of vermoeide ledematen en spieren.

Als de aanmaak naar Bloed niet soepel verloopt kan men last krijgen van bloedarmoede, hartkloppingen of slapeloosheid. Hier werkt het Aarde element ook samen met Vuur en het Hart. Als de Milt het Bloed niet meer goed in de vaten kan houden kan men bijvoorbeeld makkelijk blauwe plekken krijgen, kapotte haarvaten en spataderen of bloedneuzen.

Samen met de Nier, Blaas en Longen zorgen de Maag en Milt voor de balans van Vloeistoffen in het lichaam. De Maag en de Milt zijn verantwoordelijk voor de viscositeit van het Bloed, smering van gewrichten, de dichtheid van spieren en vlees en de totale massa van het lichaam. Met name de Milt is echter zelf kwetsbaar voor vocht. Als de balans van Vloeistoffen verstoord raakt ontstaat er intern Vocht, Damp of Slijm. Dit kan o.a. de vorm nemen van overgewicht, cellulitis, stijve of opgezwollen gewrichten, buik of lymfeklieren, diverse´kleverige’ afscheidingen van neus en keel, gevoelloosheid, of zelfs hallucinaties (als de Damp het Hart gaat verstoren) enz.

Dit zijn maar een aantal voorbeelden van lichamelijke signalen die kunnen duiden op een zwak Aarde element. Het zal in ieder geval duidelijk zijn dat dit element en dus de Milt en Maag en centrale rol spelen bij vele gezondheidsklachten.

Stel, je herkent jezelf en wil je Aarde element versterken. Wat kun je doen? In mijn vorige blog heb ik al een aantal suggesties gedaan met betrekking tot lichaamsbewustzijn en –oefeningen. De tweede grote ingang is eten.

Nu is het zo dat het Aarde element gestimuleerd wordt door de zoete smaak. Dit betekent dat zoet goed is voor Aarde. Maar voordat je gaat juichen – neen, koekjes, frisdrank en chocola gaan je Milt niet versterken. Erger nog, te veel (geraffineerde) suiker put juist de Miltenergie uit. Jammer, hè?  En dat terwijl een zwak Aarde element juist de trek in zoet toe doet nemen. Dus wat dan wel?

De zoete smaak die de Aarde versterkt is de natuurlijke zoetigheid bijvoorbeeld van veel granen, zoals gierst, maïs, haver en rijst en oranjegele groenten zoals wortels en pompoen of (gedroogde) vruchten(sappen). Een matige hoeveelheid rundvlees en kip is ook goed voor de aanmaak van Bloed.

Veel producten die vanuit de visie van meerdere huidige diëten heel goed zouden zijn, zijn vanuit de visie van de TCG minder goed voor de Milt energie, in ieder geval in grote hoeveelheden. Het gaat hier om voedingsmiddelen die te verkoelend zijn of te veel Dampvorming als gevolg hebben. Om een paar ervan te noemen: te veel rauwkost, zuidvruchten zoals bananen en kiwi’s, te veel melk, room en kaas en natuurlijk alle geraffineerde producten zoals suiker, bloem, kant- en klaarproducten enz. Wat de precieze uitwerking is, hangt natuurlijk af van je constitutie. Dus mocht je je aangetrokken voelen tot een nieuwe manier van eten, laat je alsjeblieft goed voorlichten*.

Wat in ieder geval altijd kan is de magnetron meteen de deur uit doen. Het enige nut van dat apparaat is om een pittenkussen op te kunnen warmen. Serieus – uit de magnetron eten is echt de snelste manier om je eten Qi-loos te maken en daarmee je Aarde energie uit te putten. Ik spreek uit eigen ervaring. Als je me niet gelooft, probeer het zelf uit – eet eerst een week pap / havermout uit de magnetron als ontbijt en de daaropvolgende week pap gemaakt op het fornuis. Wedden dat je een verschil voelt?

Met dank aan:
Carola Beresford-Cooke: Shiatsu in theorie en praktijk
Harriet Beinfield & Efrem Korngold: Basisboek Chinese Geneeswijzen
Giovanni Maciocia: De grondslagen van de Chinese Geneeskunde
* Barbara Temelie: Voeding volgens de vijf elementen
* http://www.innerned.org/voeding1.html