Zoals ik al eerder heb verteld, woon ik al 15 jaar in Nederland. Inmiddels ben ik best gewend geraakt aan vele verschillende gewoontes. Sinterklaas heb ik helemaal omarmd en hij is de beste vriend van de Finse Kerstman geworden. Op verjaardagen ga ik vrolijk in de kring zitten, en als er geen kring is, kijk ik een beetje verdwaald om me heen – wat ongezellig, hoe moet het nou precies? Ik kijk ook niet meer raar op in restaurants als de ober aankomt met een mini-colaflesje van 0.2 l - ik weet zelfs niet meer wat ik moet doen ‘in het buitenland’ als ze aankomen met een cola van een halve liter. Ik ben ook gewend aan het overal naartoe fietsen – regen of sneeuw, maakt niet uit – ik fiets naar de stad, ik fiets naar mijn Pilates-les in het donker, ik fiets heen en weer naar school. Dat is overigens best leuk, ik heb jarenlang geen fiets gehad, maar toen ik voor het eerst op mijn stevige mama-fiets mijn dochter naar school bracht - toen voelde ik me echt ingeburgerd in Nederland!
Toch zijn er bepaalde dingen en gewoonten die mij steeds weer blijven verbazen. Een van die dingen is de nogal moeizame relatie dit land heeft met sneeuw. (Ja, het wordt inderdaad nog een blog over winter en sneeuw - ik raak er blijkbaar niet over uitgepraat).
Picture this: het heeft 2 uur gesneeuwd, er ligt 2 cm sneeuw op de grond om vijf uur in de middag. Welke impact heeft dit op de Nederlandse samenleving?
a) geen
b) jong en oud gaat even buiten wandelen en genieten van het mooie weer
c) er rijden geen bussen of treinen meer, er staat 1200 km file op de snelwegen, oudere mensen durven niet meer naar buiten omdat het ‘spekglad’ is, bij de Albert Heijn zoeken wildvreemden contact met elkaar om de ‘heftigheid’ van het weer te kunnen verwerken, er wordt een commissie ingesteld om te onderzoeken hoe wij dit in de toekomst kunnen voorkomen…
En dan de berichtgeving van de media: “De eerste sneeuw van het jaar kwam weer als een verrassing”. Hoezo verrassing ?!??!? Iedereen heeft toch inmiddels in de gaten dat er in ieder geval een paar keer per jaar sneeuw valt in Nederland. Dat kan nu eenmaal gebeuren als de temperatuur onder het vriespunt daalt. Of mis ik iets? (Blijkbaar ben ik toch niet zo ingeburgerd als ik dacht...)
Toch zijn er bepaalde dingen en gewoonten die mij steeds weer blijven verbazen. Een van die dingen is de nogal moeizame relatie dit land heeft met sneeuw. (Ja, het wordt inderdaad nog een blog over winter en sneeuw - ik raak er blijkbaar niet over uitgepraat).
Picture this: het heeft 2 uur gesneeuwd, er ligt 2 cm sneeuw op de grond om vijf uur in de middag. Welke impact heeft dit op de Nederlandse samenleving?
a) geen
b) jong en oud gaat even buiten wandelen en genieten van het mooie weer
c) er rijden geen bussen of treinen meer, er staat 1200 km file op de snelwegen, oudere mensen durven niet meer naar buiten omdat het ‘spekglad’ is, bij de Albert Heijn zoeken wildvreemden contact met elkaar om de ‘heftigheid’ van het weer te kunnen verwerken, er wordt een commissie ingesteld om te onderzoeken hoe wij dit in de toekomst kunnen voorkomen…
En dan de berichtgeving van de media: “De eerste sneeuw van het jaar kwam weer als een verrassing”. Hoezo verrassing ?!??!? Iedereen heeft toch inmiddels in de gaten dat er in ieder geval een paar keer per jaar sneeuw valt in Nederland. Dat kan nu eenmaal gebeuren als de temperatuur onder het vriespunt daalt. Of mis ik iets? (Blijkbaar ben ik toch niet zo ingeburgerd als ik dacht...)
Een aantal jaar geleden gaf ik Zweedse les in Utrecht. Bij elke les zocht ik een leuk artikel uit over een actueel onderwerp, en een keer in de winter kwam ik een artikel tegen over verkeerschaos in Finland door sneeuw. Het was de ergste sneeuwstorm sinds 100 jaar. Wat mij opviel was het volgende bericht: ‘Gisteren is het treinverkeer ernstig ontregeld geweest rond Helsinki. De lokale treinen hadden wel... (let op, hier komt het) 10 (!) minuten vertraging!!!’.
Wat heeft dit te maken met spiritueel leven (waar ik pretendeer dat mijn blog over gaat)? Waarschijnlijk niet zo veel. Maar… ik heb wel genoten van het schrijven van deze blog! En wat is nou belangrijker dan genieten van je eigen leven? Ja, ik ben dit najaar wel heel erg in de energie van enneatype 7 gedoken (onder anderen te merken aan mijn overmatige gebruik van het woord ‘leuk’) – volgend jaar volgen meer blogs over diverse enneatypes.
De Blogging Spirit in Matter gaat even naar binnen keren tijdens de winterslaap van de zon.
Ik wens je hele mooie feestdagen en een nieuw jaar waarin je nog dichter bij je diepste wensen mag komen! Ik hoop je weer te ontmoeten in 2013.
Wat heeft dit te maken met spiritueel leven (waar ik pretendeer dat mijn blog over gaat)? Waarschijnlijk niet zo veel. Maar… ik heb wel genoten van het schrijven van deze blog! En wat is nou belangrijker dan genieten van je eigen leven? Ja, ik ben dit najaar wel heel erg in de energie van enneatype 7 gedoken (onder anderen te merken aan mijn overmatige gebruik van het woord ‘leuk’) – volgend jaar volgen meer blogs over diverse enneatypes.
De Blogging Spirit in Matter gaat even naar binnen keren tijdens de winterslaap van de zon.
Ik wens je hele mooie feestdagen en een nieuw jaar waarin je nog dichter bij je diepste wensen mag komen! Ik hoop je weer te ontmoeten in 2013.
RSS Feed
