Mijn hele leven al heb ik het gevoel dat het eten dat ik in mijn mond stop mijn honger nooit helemaal bevredigt. Wel weten dat ik langzamer zou moeten eten en goed moet kauwen, maar niet in staat zijn om dat werkelijk te doen. In plaats daarvan het gevoel dat ik mezelf moet vullen met eten. Snel en veel, altijd net voorbij dat punt waar ik eigenlijk geen honger meer heb. In de avond nog de extra impuls om mijn mond vol te proppen met chocola, alweer niet kunnen stoppen totdat ik een licht gevoel van misselijkheid in mijn buik voel.
Ik heb verschillende diëten en eetwijzen uitgeprobeerd. Toen ik naar Nedeland kwam heb ik mijn best gedaan om over te gaan op het brood-kaas-melk dieet – en ben vier kilo aangekomen. Ik kwam erachter dat ik lactose-intolerantie had. Een aantal jaar later ontdekte ik dat gluten helemaal niet goed is voor mijn spijsvertering. Ik probeerde om meer salade en groente te eten, maar dat voelde alleen maar koud in mijn buik, en ik kreeg onmiddellijk weer honger.
Ik heb verschillende diëten en eetwijzen uitgeprobeerd. Toen ik naar Nedeland kwam heb ik mijn best gedaan om over te gaan op het brood-kaas-melk dieet – en ben vier kilo aangekomen. Ik kwam erachter dat ik lactose-intolerantie had. Een aantal jaar later ontdekte ik dat gluten helemaal niet goed is voor mijn spijsvertering. Ik probeerde om meer salade en groente te eten, maar dat voelde alleen maar koud in mijn buik, en ik kreeg onmiddellijk weer honger.
Dus ben ik overgestapt op drie warme maaltijden per dag. Veel rijst, vaker vis, minder vlees en af een toe een vegetarische schotel. Nog steeds dat knagende gevoel van binnen. Langzaam ontstond wel een verlangen om meer groente en fruit te eten, maar op een of ander manier lukte het niet. Het kwam er nog steeds op neer dat ik de honger die ik van binnen voelde gewoon niet kon bevredigen.
Een aantal weken geleden kwam ik tijdens een cursus in een staat van ‘no-mind’ en volledige eenheid terecht. Op een gegeven moment was het tijd voor de lunch, terwijl ik me in deze staat van ‘expanded consciousness’ bevond. Ik herinner me nog dat ik aan tafel zat met een vork en mes in mijn handen. Ik keek naar ze, en dacht: ‘Ik weet wel wat dit zijn voor dingen, maar ik heb geen idee hoe ik deze moet gebruiken’. Mijn hoofd wist op zich wel wat te doen, maar kon het niet aan het lichaam vertellen via gedachten.
Een aantal weken geleden kwam ik tijdens een cursus in een staat van ‘no-mind’ en volledige eenheid terecht. Op een gegeven moment was het tijd voor de lunch, terwijl ik me in deze staat van ‘expanded consciousness’ bevond. Ik herinner me nog dat ik aan tafel zat met een vork en mes in mijn handen. Ik keek naar ze, en dacht: ‘Ik weet wel wat dit zijn voor dingen, maar ik heb geen idee hoe ik deze moet gebruiken’. Mijn hoofd wist op zich wel wat te doen, maar kon het niet aan het lichaam vertellen via gedachten.
Ik voelde me net een baby die voor het eerst leert te eten. Mijn hele blikveld was volledig gevuld door de mooie, knapperige gemengde sla-soorten, verse kruiden, pijnboompitjes, olijf olie en zachte, malse rosbief op een geroosterd stuk glutenvrij brood. Ik voelde mijn handen de mes en vork een beetje onbeholpen vastpakken, en op een of ander manier lukte het mij om een stuk af te snijden en naar mijn mond te brengen. Elk mondvol was totale gelukzaligheid – ik kon alle verschillende texturen voelen, elke smaak proeven, mijn mond was gevuld met eten, slikken was een volledige vervulling van NU. Ik kon niet anders doen. Ik was eten.
Toen ik klaar was met eten, stopte ik.
Mijn bord was nog niet leeg, maar ik was klaar.
Ik had geen honger meer.
Weer thuis zie ik mezelf ingrediënten op een hele andere manier samenvoegen. Ik ben overgestapt van 60% koolhydraten en 25% groente naar circa 55% groen en 30% koolhydraten. Ik heb de innerlijke behoefte om meer rauwe en koude dingen te eten, maar nog steeds gemengd met warm. Ik eet minder en stop als ik klaar ben. Wij zijn naar een restaurant geweest en ik koos voor de salade (iets wat ik voorheen NOOIT zou hebben gedaan), omdat de rest gewoon een beetje onsmakelijk overkwam op mij. Ik zag een hele vitrine met zoetige taarten en romige cakejes en ik voelde me een beetje misselijk. Het was echt een nieuwe ervaring voor mij…
Nu ben ik erg benieuwd baar hoe lang dit zo blijft. Wat mij deze keer vooral opvalt is dat de verandering echt van binnenuit komt. Het gaat niet om een of ander systeem waar ik over heb gelezen dat ik probeer toe te passen. Ik voel een oprecht verlangen naar sla. Dus ik blijf hoopvol…
Toen ik klaar was met eten, stopte ik.
Mijn bord was nog niet leeg, maar ik was klaar.
Ik had geen honger meer.
Weer thuis zie ik mezelf ingrediënten op een hele andere manier samenvoegen. Ik ben overgestapt van 60% koolhydraten en 25% groente naar circa 55% groen en 30% koolhydraten. Ik heb de innerlijke behoefte om meer rauwe en koude dingen te eten, maar nog steeds gemengd met warm. Ik eet minder en stop als ik klaar ben. Wij zijn naar een restaurant geweest en ik koos voor de salade (iets wat ik voorheen NOOIT zou hebben gedaan), omdat de rest gewoon een beetje onsmakelijk overkwam op mij. Ik zag een hele vitrine met zoetige taarten en romige cakejes en ik voelde me een beetje misselijk. Het was echt een nieuwe ervaring voor mij…
Nu ben ik erg benieuwd baar hoe lang dit zo blijft. Wat mij deze keer vooral opvalt is dat de verandering echt van binnenuit komt. Het gaat niet om een of ander systeem waar ik over heb gelezen dat ik probeer toe te passen. Ik voel een oprecht verlangen naar sla. Dus ik blijf hoopvol…
En chocola dan? Ik had een paar weken lang geen zin in chocola, maar voel de verslaving wel weer naar de oppervlakte komen drijven. Het lijkt wel een klassieke Pavlov reactie. Ik loop de woonkamer binnen, ik doe de tv aan om een leuke film te kijken en ik begin letterlijk te kwijlen bij de gedachte van de combinatie van deze … en chocola. Zelfs nu, als ik dit schrijf, heb ik dezelfde reactie! Tot nu toe is het mij gelukt om van de chocola af te blijven, maar uit de keuken hoor ik de verleidelijke roep van verrukkelijke geïmporteerde chocolade reepjes uit Finland… Zal ik bezwijken of niet?
Herken jij jezelf in (delen van) dit verhaal? Deel je ervaringen met eetverslavingen! Heb je iets meegemaakt waardoor je ineens heel ander ging eten? Is het je gelukt om de nieuwe manier van eten vol te houden op de lange termijn? Hoe? Ik hoor het graag!
Herken jij jezelf in (delen van) dit verhaal? Deel je ervaringen met eetverslavingen! Heb je iets meegemaakt waardoor je ineens heel ander ging eten? Is het je gelukt om de nieuwe manier van eten vol te houden op de lange termijn? Hoe? Ik hoor het graag!
RSS Feed
