
Eerst waren mijn benen altijd zo moe…Vooral als ik moest stoppen en dan weer op gang moest komen (al helemaal met 20 kilo extra achterop). Om dit te vermijden stippelde ik zelfs een speciale fietsroute uit waar het risico van ‘moeten stoppen’ geminimaliseerd werd. De route was anders op weg heen dan terug, want rechts afslaan is veel minder risicovol (qua stoppen) dan links afslaan. De balans tussen warm genoeg, maar niet te warm op de fiets kon ik maar niet vinden. Bij het opstappen was het altijd koud, na 1.5 kilometer begon ik me aardig klam te voelen. Elke keer bij thuiskomst weer een andere t-shirt aantrekken.
Maar ja, ondanks dat ik erg lui kan zijn, ben ik ook een doorzetter. Dus, in zon, regen en sneeuw, dag na dag wel de fiets pakken in plaats van de auto. Langzaam maar zeker veranderde er iets. Ik had het eigenlijk niet eens zo door, totdat ik veel minder op de fiets zat in de zomervakantie. Na een paar weken merkte ik dat mijn lichaam het fietsen miste! Dat had ik toch niet verwacht…
Maar het leven had nog meer verrassingen in petto voor mij. Ben een paar weken geleden weer op cursus geweest – deze keer gericht op aanpakken van verslavingen en het ontmaskeren van Ego-strategieën. Met een voorkeur voor de ennea-strategie van enneatype 9 – zelfverdoving – is comfortabel zijn en blijven echt een item voor mij. Ik weet al lang dat ik enorm gehecht ben aan comfort. Ik zie mezelf de raarste dingen doen om maar in die comfortzone te blijven. Maar het werkelijk anders doen, is toch een ander verhaal…

Waar dit nu precies naartoe gaat weet ik nog niet. Wat ik wel weet is dat er iets is gebeurd waardoor ik (misschien voor het eerst in mijn leven) van binnenuit er echt zin in heb om te bewegen. Het is al en tijd gaande, maar toch is het nu anders. Ik heb altijd geprobeerd om beweging te vermijden in alle opzichten – als ik op de bank zat, liever er niet meer van afkomen, zo min mogelijk trap lopen in het huis, een hekel hebben aan huishoudelijke klusjes waar ik mijn lichaam moest bewegen… enz…enz…
Nu, doe ik sinds een aantal weken vrij moeiteloos ½ uur lichaamsoefeningen per dag. Ik heb veel minder behoefte om alsmaar stil te blijven zitten. Ik kijk uit naar mijn Pilates les en geniet van fietsen. Ik wil zelfs mijn sportprogramma volgend jaar uit gaan breiden: BodyBalance lijkt me heel leuk, of misschien Zumba, of waarom niet allebei? Het idee al dat ik – vrijwillig – meerdere keren per week zou gaan sporten is gewoon niet te bevatten. Maar het lijkt wel waar te zijn… Ben erg benieuwd wat er nog meer kan gebeuren als ik nog verder uit mijn comfortzone ga stappen… 2014 zou best een spannend jaar kunnen worden…
Met deze laatste blog van dit jaar wil ik ook jou veel inspiratie en mooie veranderingen wensen voor 2014!